Historia

W Cieszynie funkcjonuje obecnie jeden Dom Dziecka. Budynek Domu powstał dla uczczenia jubileuszu pięćdziesięciolecia panowania cesarza Franciszka Józefa I oraz na cześć tragicznie zmarłej w tym roku cesarzowej Elżbiety. Sierociniec został wybudowany w 1898 roku wskutek intencji cesarza, który wyraził życzenie, aby rok jubileuszowy uczcić dziełami dobroczynności. Dom ten, w dzień jubileuszu – 4 grudnia 1898 roku pod swoją opiekę przejęła Miejska Gmina Cieszyn a pieniądze na jego zbudowanie ofiarowała Cieszyńska Kasa Oszczędności. Nowy sierociniec funkcjonował pod nazwa „Dom Miłosierdzia” i miał biednym, osieroconym dzieciom zastępować dom rodzinny.

Do czasu oddania do użytku „Domu Miłosierdzia”, w Cieszynie istniał starszy sierociniec kierowany przez Emilię Tengler. Został on wybudowany w 1848 roku z pieniędzy pochodzących z funduszu sierocego otaczał opieką jedynie niewielka grupę dzieci do 14 roku życia. Sierociniec znajdował się na Górnym Przedmieściu, przy dzisiejszej ulicy Kochanowskiego. Zburzono go kilkanaście lat temu, a stał między Urzędem Stanu Cywilnego a Urzędem Pracy.

Dom dziecka w Cieszynie. Lata 1898-1905

W okresie 105 – letniej działalności, Dom służył zawsze dzieciom. Zmieniała się tylko jego nazwa oraz zwierzchnicy, nigdy jednak jego przeznaczenie. Przez pierwsze lata mieszkańcami sierocińca były głownie dzieci, które bezpowrotnie utraciły swoich rodziców, czyli sieroty naturalne. Jednak z upływem lat grupa ta powiększyła się również o sieroty społeczne. Przed wojna „Dom Miłosierdzia” zmienił nazwę i funkcjonował jako „Miejski Zakład Sierocy”, a po wojnie stał się „Państwowym Domem Dziecka”. Obecna nazwa „ Dom Dziecka przyjęta została w 1994 roku.stał się „Państwowym Domem Dziecka”. Obecna nazwa „ Dom Dziecka przyjęta została w 1994 roku.W ciągu wieku w Domu znalazło schronienie około 1300 dzieci. Wprawdzie w czasie II wojny światowej Dom został przejęty przez Niemców, lecz także w tym trudnym okresie był ostoją dla osieroconych czy tez porzuconych dzieci – jako „Kinderhaus”.

Od najwcześniejszych lat w Domu wydzielona była część dla żłobka, który stanowił organizacyjnie oddzielna jednostkę. Pracowały w nim dwie siostry pielęgniarki, dwie służące i jedna matka karmiąca. Kiedy przebywające w nim dzieci dorastały i nie miały dokąd odejść, przekazywano je do sierocińca. W ostatnich latach swojej pracy funkcjonował już jako Żłobek Miejski, do którego odprowadzano dzieci rano i odbierano w godzinach popołudniowych. Po wieloletnich staraniach kierownictw Domu Dziecka pomieszczenia zajmowane przez żłobek zostały na początku 1990 roku przekazane w użytkowanie Domowi Dziecka. W latach 1945-1950 opiekę na Domem objął kierownik Martynek, po którym obowiązki przejął Bogusław Macura. W placówce przebywało wówczas 50 wychowanków. W większości były to sieroty albo dzieci, których los rodziców był nieznany. Warunki materialne były wtedy bardzo ciężkie. Dzieci były kierowane do placówki przez pogotowia oraz Dom Małego Dziecka. W tym okresie w placówce znalazła opiekę grupa dzieci z Macedonii. W latach 60 –tych, dzięki pomocy górników z Kopalni Jankowice, na tyłach Domu powstał ogród z urządzeniami rekreacyjnymi. W Tym okresie przeprowadzono również remont dachu, a także zlikwidowano piece kaflowe oraz założono centralne ogrzewanie i zmodernizowano kuchnię. Górnicy byli także sponsorami licznych wycieczek organizowanych dla wychowanków. W tychże latach patronem Domu został Ignacy Kraszewski(1812-1887) – publicysta, pisarz historyk i działacz polityczny

Swoje obowiązki kierownicze Bogusław Macura przekazał Marii Trombik, która pełniła je tymczasowo. Następnie pieczę nad Domem przejął kierownik Mucha, co było wielkim nieporozumieniem, gdyż po 3 miesięcznym okresie pracy porzucił Dom. W związku z tym, wieloletnia wychowawczyni pani Eugenia Jachym została powołana na stanowisko kierownicze, aż do momentu, kiedy jej obowiązki przejęła Barbara Janowska. W 1985 roku dyrektorem Państwowego Domu Dziecka została Fryderyka Pagieła, która w 1990 roku przeszła na emeryturę. Od lutego do września 1990 roku kierownicze obowiązki sprawował mgr Grzegorz Kłosowski. Od wrzenia 1990 do grudnia 2015 roku przez 25 lat kierował mgr Leszek Toman. Od stycznia 2016 r. dyrektorem jest mgr Kazimiera Habarta.

Dom Dziecka, fot. z 1898 r.

Dom Dziecka, fot. z 2006 r.